Από το χώμα ερχόμαστε ..

..στο χώμα επιστρέφουμε.

παριστάνουμε τους κηπουρούς.

Αργύρης Χιόνης

Στο άγγιγμα της αγάπης..

..ο καθένας

γίνεται ποιητής

Πλάτων

H Mορφή των Αστερουσιων..

.. παπα- Λίβυος της ψυχής μου η δύναμη.

Συνήθως οι άνθρωποι έχουν όμορφες και καταπληκτικές ιδέες, σχέδια υψηλά, εμπνεύσεις φανταστικές και θεωρίες άριστες. Παρά ταύτα όμως, ενώ σκέφτονται υπέροχα πράγματα, αδυνατούν να τα πραγματοποιήσουν. Γιατί ; γιατί ο άνθρωπος είναι κακός και «δεν θέλει;»

Είναι σίγουρο ότι το «θέλω» του κάθε ανθρώπου είναι απολύτως ελεύθερο; Ότι ενεργεί σε απόλυτο βαθμό δίχως δεσμεύσεις και προγραμματισμούς του παρελθόντος, της αγωγής, του πολιτισμού των πληγών και τραυμάτων του;

Οι άνθρωποι δεν κάνουμε πάντα αυτό που σκεφτόμαστε ή ονειρευόμαστε ή ποθούμε ιδεατά, αλλά εκείνο που αντέχουμε, που μπορούμε σε κάθε φάση της ζωής μας. Εκείνο που οι ψυχικές και σωματικές μας καταστάσεις μας επιτρέπουν.

Μη με ρωτήσεις «και τι μπορούμε;» «Και πως θα ξέρουμε τι μπορούμε;» Από την στιγμή που ρωτάς δεν υπάρχει απάντηση, γιατί η ερώτηση σου είναι νους και το πιο πιθανόν άμυνα για να μην κάνεις τίποτα. Ξέρεις, ο νους, όταν νιώθει ότι έρχεται μια αλλαγή, κάνει τα πάντα για να μην πραγματοποιηθεί.

Όταν ζεις δεν ρωτάς, απλά ζεις και κινείσαι στην ροή της πρόνοιας του Θεού κι αυτή η εμπειρική σου επαφή με την ζωή και τον Χριστό μας, σου φέρνει τις απαντήσεις. Εσύ δεν καλείσαι να ρωτήσεις, αλλά να ζήσεις. Ας αφήσουμε και λίγο χώρο στο Θεό να ενεργήσει μέσα μας, μέσα από την εμπειρία της ζωής και όχι μονομερώς από την σκέψη. Η ζωή δεν είναι ένα πρόβλημα να το λύσουμε, αλλά μια εμπειρία που πρέπει να ζήσουμε.

Ας μάθουμε λοιπόν να ζούμε μέσα στην αποδοχή του εαυτού μας και του άλλου, μέσα στην ταπείνωση εκείνου που αντέχουμε και μπορούμε και όχι εκείνου φανταζόμαστε. Να αποδεχόμαστε τον άλλο όχι έτσι που εμείς θα θέλαμε να είναι ή ονειρευόμαστε ότι είναι, αλλά όπως είναι.

Και ας μην ξεχνάμε, ότι μέσα μας υπάρχει μια μη αξιαγάπητη πλευρά που ζητά επίμονα να αγαπηθεί. Όσο αυτό δεν γίνεται διαμαρτύρεται μέσα από αντιφάσεις και περιπλοκές στην ζωή μας.

Μέσα μας υπάρχει ένα θηρίο που ουρλιάζει από πείνα. Πεινάνε οι βαθιές ανάγκες του. Σταμάτα να το ταΐζεις τροφές που δεν γεμίζουν την πείνα του. 

Δώστου την ανώτερη Τροφή, δώσε Χριστό στην πείνα σου!!!

Ταις των δακρύων σας ροαις...

..εσείς της ερήμου της γνώσης 

των πιστών της άγονης γης 

 της ψυχης τους

Στο όνομα της αγάπης 

του τιμίου σταυρου

όλοι σώμα σου μεν θεέ,

αλλά του χριστού το πνεύμα 

να είναι η αγάπη σου 

ως εν το ουρανό και 

επι του νου των ανθρώπων δε,

εσύ μας πατερα ελθε,

αμήν.

Μια Ζωή..

..μια στιγμή

μια ρωγμή

του Θεού.